V12 ile çalışan Lamborghini tekneye yakından göz atalım

Muhteşem Albus Dumbledore'dan alıntı yapacak olursak: "Daha önce doğal emişli Lamborghini V12 motorunun olduğu yerde, şimdi ondan sonra da olacak." En azından böyle söylediğini düşünüyoruz.

Her neyse, evet, Lamborghini artık hibrit olmayan bir V12 ile çalışan son yol otomobilini yaptı.

Sadece on yıl kadar önce neredeyse düşünülemeyecek bir ifade, şirket tarihinde 12 silindirin önemi buydu.

Görüyorsunuz, 60'ların başında, Ferruccio Lamborghini gerçekten harika grand tourer'lar ve yatak odalı duvar süper arabaları yapmak için traktörlerden ayrılmaya ilk kez karar verdiğinde, Giotto Bizzarrini'yi sulandırılmış V12'den daha iyi olacak uygun fiyatlı, yolda giden bir motor tasarlaması için görevlendirdi.

Enzo Ferrari tarafından bir araya getirilen yarışçılar. Söylentiye göre Lamborghini, Bizzarrini'ye eşdeğer Ferrari motoru üzerinden elde edebileceği her ek beygir gücü için bir bonus da teklif etti.

Sonuç, temelde bir yarış motoru olan, aşağı çekişli Weber karbüratörlü, yüksek devirli, kuru karterli 3,5 litrelik bir V12 oldu. Tarih bize Lamborghini'nin mutlu olmadığını söylüyor.

Bizzarrini motor tasarımını değiştirmeyi reddetti, bu yüzden Ferruccio ona ödeme yapmayı reddetti (mahkeme emri onu buna zorlayana kadar). Motor daha sonra başka bir mühendis - Gian Paolo Dallara - tarafından ayarlandı ve basitleştirildi ve dikkat çekici bir şekilde, 1964 350 GT'den 2010'daki son Murciélagos'a kadar her büyük Lambo'da görev yapan aynı V12 idi.

Evet, bu, teknik olarak bir üretici olarak Lamborghini'nin tarihinde yalnızca iki farklı yol otomobili V12 ürettiği ve ikinci neslin Aventador için sıfırdan geliştirildiği anlamına geliyor.

Dallara, Bizzarrini'nin tasarımını bir kez uyarladığından, daha sonraki 350 GT'ler ve sonraki 400 GT'ler için 4.0 litreye sıkıldı. Sonra, 1968'de, Ferruccio motora büyük bir nimet verdi.

Kendisi için oldukça iyi olan Perugian, orijinal jet sosyetelerin sevgilisi olan, görkemli, el yapımı bir maun motorlu tekne olan Riva Aquarama'yı sipariş etti. Ancak Lamborghini, standart V8 motorlarının üretebileceğinden daha fazla güç istiyordu ve bu nedenle, 4.0 litrelik V12'lerinden ikisi bir teknenin arkasına girmeyi başardı.

Ferruccio'nun Aquarama'sı, her bir motoru 350 bg üreten, 50 deniz milini (yaklaşık 60 mil/sa) aşan azami hızıyla şimdiye kadar yapılmış en hızlı motordu. Ne kadar uygun.

Lamborghini, benzersiz oyuncağını 20 yıl boyunca sakladı - onu su kayağı hız rekorları kırmak ve yalnızca yaşlı İtalyanların yapabileceği gibi fevkalade havalı görünmek için kullandı. Sonunda onu yakın arkadaşı Angelo Merli'ye sattı, ancak ne kadar yakın olduğundan emin değiliz çünkü Merli, 350 GT motorlarının çok güvenilmez olduğuna karar verdi ve trajik bir şekilde tek seferlik motoru standart spesifikasyonuna geri döndürdü.

Neyse ki güvenilirliği pek umursamayanlar var ve 278 numaralı gövde 2010 yılında bir muşamba altında bulunduğunda, yeni sahibi onun eski ihtişamına - V12'lere ve diğerlerine - geri getirilmesi gerektiğine karar verdi